DAAR-Krabbedans op locatie

Jaarlijks zoekt de Krabbedans, centrum voor beeldende kunst en vormgeving in Eindhoven, aansluiting bij thema’s die leven in de regio. Dit jaar neemt de Krabbedans deel aan de activiteiten van het Rietveld & Ruys jaar in Bergeijk: www.rietveldenruys.nl

Vijftig jaar geleden werkten architect en meubelontwerper Gerrit Rietveld en tuinarchitecte Mien Ruys in Bergeijk samen aan de realisatie van de legendarische fabriek van weverij De Ploeg en het omringende landschapspark. Ook ontwierpen ze in Bergeijk woonhuizen, plantsoenen en straatmeubilair. Middels een scala aan activiteiten wordt het erfgoed in 2008 onder de aandacht van een breed publiek gebracht.

In aansluiting hierop heeft de Krabbedans jonge kunstenaars en ontwerpers gevraagd om zich te laten inspireren door dit bijzondere erfgoed en in Bergeijk de traditie van vormgeving en prikkelende kunstuitingen tijdelijk voort te zetten. Dat kan op verschillende manieren. Zo zal de ene kunstenaar misschien letterlijk met stof werken, een andere kunstenaar zal het verhaal van de mensen van De Ploeg verbeelden, een derde reageert puur op vorm.

D A A R herinnert eraan dat kunst en vormgeving een wezenlijk onderdeel van de gemeenschap uitmaakt.

Het is een verrassend palet aan eigentijdse kunst en design geworden. 

Het resultaat is een verrassende tocht langs zeven locaties.

Op een afgelegen boerenerf groeit een textielobject van Tanja Smeets. In een particuliere bostuin parkeerde sieraadontwerper Eelco Veenman zijn monumentale object.

Een unieke "historische" stoet is verfilmd door Martin Riebeek en te zien in de Kattendans. Berber Soepboer exposeert o.a. haar inkleurjurk. Karin van Pinxteren verbeelde de emancipatie van thuisstopsters van De Ploeg. 

Oog- en tongstrelend is het koekdesign van Sigrid Calon! Wekelijks is voor 15 euro een nieuw ontwerp met 'Ploegtekst' te koop bij bakkerij Van Heeswijk; om op te eten of als designobject te verzamelen.

Er is een route langs de locaties uitgezet, geschikt voor fiets en auto. Men kan iets drinken bij de Kattendans of bij het rustieke 'koffie en thee'-terrasje van De Hutten.


Mijn werken:

Voor de winkel in Bergeijk heb ik gekozen voor het thema vanzelfsprekendheid. 

De Ploeg heeft jaren in Bergeijk gezeten, er werkten veel mensen maar was ook voor velen gewoon. Nu het er niet meer is, zien we hoe bijzonder het eigenlijk was. De stoffen uit Bergeijk gingen de hele wereld over. Nu zal brood niet snel de wereld over gaan maar Bakkerij van Heeswijk is op een andere manier ook een bijzonder bedrijf. Aandacht voor traditie en tijd voor smaak, waardering voor vakmanschap. Een gegeven wat steeds zeldzamer wordt en wat op veel plekken zelfs al verdwenen is. Door een ingreep in de winkel te maken is de vanzelfsprekendheid van de plek waar de mensen wekelijks hun brood halen even weg. Wellicht dat het mensen even aan het denken zet.

In eerste instantie schrok ik wel even toen ik de locatie zag, want de winkel was eigenlijk bomvol. Rechts helemaal gevuld met dagelijks vers brood en gebak, links een grote kast met bijproducten zoals beschuit, koekjes , maar ook andere streekproducten van kwaliteit. Logisch natuurlijk, er moet verkocht worden.

Daarom vindt ik het eigenlijk helemaal bijzonder dat de eigenaren van de bakkerij, voor deze expositie een uitzondering wilden maken en het goed vonden toen ik vroeg of de gehele linker wand vrijgemaakt kon worden!

Ik heb een patroon gemaakt van de vlaaien (de ruitvorm die we allemaal kennen en wat daar al meer dan 90 jaar gemaakt wordt) en er op het textielmuseum een stof van laten weven, die ik vervolgens op de hele muur heb gespannen. Het leek me bijzonder om de mensen die wekelijks hun brood kopen, ook wekelijks te verassen met een nieuwe invulling van de wand. Hiervoor heb ik gebruik gemaakt van oude Ploegteksten, die zij in de jaren-‘80 groot op posters printten. Ik hoopte dat ik gebruik kon maken van materialen of technieken die uit de bakkerij komen. Uiteindelijk hebben de bakkers wekelijks taaikoeken voor me gebakken van vormen die ik hun aanleverde. Deze bespuiten ik dan met royal icing, zodat een soort sierkoeken ontstonden. 

Koeken om naar te kijken en/of om op te eten..

Voor de winkel in Luyksgestel heb ik de suiker-spuit-techniek op een andere manier toegepast. 

Tijdens mijn onderzoek heb ik veel foto’s gemaakt in de bakkerij , deze foto’s gebruik ik als de basis waarover ik met een spuit vormen creëer en vervolgens fotografeer. Beide lagen zijn geprint op stof en daarna op elkaar gelegd zodat een nieuw beeld ontstond in de vorm van een stolstaaf.

De waardering voor het bedrijf is dus eigenlijk uitgangspunt waaruit de nieuwe stof is ontstaan.

Heel veel dank aan Bakkerij van Heeswijk!