Search for Identity PROJECT

Eva is geboren in Italië, heeft een Italiaanse vader en een Deense moeder. Zij nam Eva en haar zus mee terug naar Denemarken toen ze nog geen 3 was. Ze had een heerlijke en gelukkige jeugd. Ze is erg trots op haar afkomst en heeft pas in 1999 haar Italiaans paspoort ‘verruilt’ voor een Deense. Als ze 27 is ontmoet ze haar Maurice, een keuze maken valt haar zwaar, Nederland of Denemarken....Ze had wel 1000 reden om te blijven en maar 1 om te gaan. Ze woont inmiddels 12 jaar in Nederland, maar kan met vlagen enorm verlangen naar haar roots.

Caroline verliet China toen ze 18 was, geheel tegen de wens van haar vader. 25 jaar lang woonde ze in Antwerpen en had daar een ‘Chinees meeneemhuis’. Ze leefde daar vooral in de gesloten Chinese gemeenschap. Na de scheiding van haar man, vertrok ze naar Nederland en hier ontpopt ze zich als een sociale vrouw. Ze is voorzitter van de Chinese vrouwenvereniging en is daarin erg actief. Caroline houdt enorm van de Chinese cultuur, was een hele goede amateur opera-zangeres en volgt nu pipa-lessen (soort gitaar) op de Chinese muziekschool in Eindhoven. Hiervoor plakt ze nep nagels met tape over haar vingers, de muzieknoten worden weergegeven in cijfers.

Helena en haar man dachten, we gaan een paar maandjes de zee op, als we terugkeren is de onrust in Kroatië voorbij..... Ze konden niet terug, want inmiddels was een oorlog begonnen. Meer dan een jaar leefden ze op hun boot en komen via een omweg in Nederland terecht. Haar vluchtverhaal heeft ze uitgegeven in een stripvorm/ een getekend verhaal. Helena is opgegroeid in de communistische tijd, en leefde in een cultureel milieu. Ze vind het moeilijk hier haar weg te vinden en vanwege haar kinderen, die hier opgegroeid zijn, kan ze ook niet terug naar Zagreb, misschien over een tijdje...

Kalthoum. Haar vader kwam in de jaren ‘60 naar Nederland om te werken als gastarbeider. Hoewel het in eerste instantie nooit zijn bedoeling was geweest besloot hij na 17 jaar toch zijn gezin naar hier te halen. Kaltoum heeft haar eerste negen jaren doorgebracht in Marokko, vervolgens haar jeugd in Rotterdam en trouwt uiteindelijk met een Marokkaan uit Udenhout. Ze is zich eigenlijk niet zo bewust van haar Marokkaanse komaf en voelt zich vooral Nederlandse, desondanks heeft ze zo wel haar eigen gewoontes en gebruiken, zo eet ze bv zelfs brood bij de friet en ook altijd met drie vingers. Komt de lekkerste olijfolie natuurlijk uit Marokko en is het haar vrije keuze om een hoofddoek te dragen.

Flor is supertrots op haar afkomst. Ze komt uit Peru en haar stad, Cisco, is bekend vanwege Machu Picchu, de oude Inca-cultuur. Opgegroeid door de katholieke nonnen, was Flor een zelfstandige vrouw. Had op haar 19-de al een baan op kantoor en had een gele Volkswagen-kever als eerste auto. Het allerbelangrijkste is haar familie, het viel ook niet mee toen ze 24 jaar gleden naar Tilburg emigreerde. Inmiddels heeft ze haar draai gevonden, geeft ze ze Spaanse les, heeft ze een steunpunt voor Zuid-Amerikaanse vrouwen en doet ze alles om haar cultuur te promoten. Ze is heel erg zuinig op de erfstukken van haar moeder en in het keukenkastje staat Peruaanse pasta, geproduceerd in de fabriek van haar zus.